Η διημερίδα εκτός από ομιλίες, είχε διανθιστεί από μικρά δρώμενα από παιδιά και την συμμετοχή του Δημοτικού Ωδείου Βόλου με νανουρίσματα.
Η υπεύθυνη για την οργάνωση και τον συντονισμό της εκδήλωσης, Άννα Σταυρακάκη, μου ζήτησε να δημιουργήσω ένα αναμνηστικό το οποίο θα δινόταν σε κάθε άτομο που βοήθησε στο να πραγματοποιηθεί η παραπάνω διημερίδα, δηλαδή από φορείς όπως ο ΔΟΕΠΑΠ- ΔΗΠΕΘΕ, από ομιλητές, διοργανωτές κτλ. Αυτό σήμαινε ότι οι αποδέκτες ήταν ενήλικες και παιδιά και των δυο φύλων και το να βρεθεί κάτι ενιαίο ήταν λίγο δύσκολο.
Μετά από συζήτηση, καταλήξαμε στη δημιουργία ενός συμβολικού παντατίφ, κάτι που να θυμίζει το θέμα της εκδήλωσης, χωρίς όμως να είναι περιγραφικό.
Το παντατίφ επιλέχθηκε ως κάτι που εάν δεν το φορέσουν οι ίδιοι (π.χ. άντρες), θα μπορούσε ακόμα να περαστεί ως διακοσμητικό, είτε σε μπρελόκ, είτε να κρεμαστεί κάπου.
Παρουσίασα δυο σχέδια, τα οποία φαίνονται στην φωτογραφία, τα οποία παραπέμπουν με ένα αφηρημένο ύφος στο στήθος, καταλήγοντας στο μικρό μαργαριταράκι, στη σταγόνα της ζωής, το μητρικό γάλα. Το χρώμα του χαλκού, επιλέχθηκε γιατί παραπέμπει στο χρώμα του δέρματος.
Άρεσαν και τα δυο σχέδια πολύ και τελικά τα μισά αναμνηστικά έγιναν σύμφωνα με το ένα σχέδιο και τα άλλα μισά με το δεύτερο. Η εκδήλωση είχε επιτυχία και τα αναμνηστικά ενθουσίασαν!
